H Πληροφορική ως γνωστικό αντικείμενο στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση

Η εποχή της παγκοσμιοποίησης έχει ως βασικό συστατικό και ουσιαστικό της στοιχείο τις Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ). Η πρόσβαση, διαχείριση και αξιοποίηση της πληροφορίας είναι απαραίτητη για το σύγχρονο πολίτη. Ως εκ τούτου, η εκπαίδευση οφείλει όχι μόνο να ενσωματώσει αλλά να εστιάσει στις ΤΠΕ, προκειμένου να προετοιμάσει τον αυριανό πολίτη για τις προ(σ)κλήσεις και απαιτήσεις των καιρών μας.

Όλοι σήμερα αναγνωρίζουν ότι η Πληροφορική έχει τεράστιες πρακτικές εφαρμογές που αγγίζουν κάθε εκπαιδευτική και οικονομική ανθρώπινη δραστηριότητα μέσα από τις ΤΠΕ. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η Πληροφορική ταυτίζεται με τις ΤΠΕ στην εκπαίδευση όπως πολλοί θέλουν να παρουσιάσουν. Η πληροφορική δεν είναι η χρήση ενός εκπαιδευτικού λογισμικού ούτε το πάτημα κάποιων πλήκτρων.

Το κομβικής σημασίας μάθημα της Πληροφορικής, το οποίο αποτελεί ανεξάρτητο γνωστικό αντικείμενο, απαιτεί εξειδικευμένους καθηγητές με βαθιά γνώση τόσο του γνωστικού αντικειμένου, όσο και των παιδαγωγικών προεκτάσεων, προσεγγίσεων και χρήσεών του. Οι εξειδικευμένοι καθηγητές θα αποτελέσουν εχέγγυο για στέρεα μαθησιακά αποτελέσματα. Τα αποτελέσματα αυτά θα μεγιστοποιηθούν όταν ο μαθητής εισαχθεί στην έννοια και τις εφαρμογές ΤΠΕ από τα πρώτα του χρόνια στο σχολείο, αλλά και θα συνεχίσει μετά την ολοκλήρωση του υποχρεωτικού κύκλου εκπαίδευσης, όπως επιβάλλεται στο πλαίσιο της δια βίου μάθησης, καθώς και στη χορήγηση του κρατικού πιστοποιητικού χρήσης υπολογιστών.

Για το λόγο αυτό συμφωνούμε με την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων για την εισαγωγή της Πληροφορικής σαν ανεξάρτητο μάθημα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Ως Πανελλήνια Ένωση Καθηγητών Πληροφορικής (ΠΕΚαΠ) θεωρούμε πολύ θετικό βήμα τη διδασκαλία των ΤΠΕ στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση καθώς και στη διάχυση της Πληροφορικής σε όλα τα μαθήματα. Η διάχυση αυτή είναι συμπληρωματική στο εκπαιδευτικό έργο του Πληροφορικού και μάλιστα ο καθηγητής Πληροφορικής στο Δημοτικό μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη προς αυτήν την κατεύθυνση, συντονίζοντας τους άλλους εκπαιδευτικούς.

 www.pekap.gr

Food Force: Βιντεοπαιχνίδι χρήσιμο για παιδιά

Ένα πρωτοποριακό και ταυτόχρονα επιμορφωτικό βιντεοπαιχνίδι, το food Force, εκπαιδεύει μικρούς μαθητές ηλικίας 8 έως 13 ετών να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε δύσκολες συνθήκες παρόμοιες με αυτές που αντιμετώπισαν οι ανθρωπιστικές αποστολές στην Αϊτή, παίρνοντας έτσι μία γεύση από... επικίνδυνες αποστολές.

Το συγκεκριμένο παιχνίδι σχεδιάστηκε από το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Σίτισης και ουσιαστικά είναι ένας προσομειωτής δύσκολων καταστάσεων όπως π.χ. φυσικές καταστροφές.

Το Food Force παίζεται σε ένα φανταστικό τροπικό νησί στον Ινδικό Ωκεανό με την ονομασία Σεϊλάν που πλήττεται από εμφύλια διαμάχη, πείνα και ξηρασία. Οι μικροί μαθητές καλούνται να βρούν λύσεις σε έξι δοκιμασίες ή αποστολές όπως π.χ να μεταφέρουν τρόφιμα στους κατοίκους, να βρούν τη συντομότερη διαδρομή για την μεταφορά τους, να εντοπίσουν τους υποσιτισμένους, να δημιουργήσουν υποδομές κ.τ.λ.

Μέχρι σήμερα, περισσότερα από 7 εκατομμύρια χρήστες έχουν κατεβάσει το παιχνίδι απο το Διαδίκτυο δωρεάν απο την ιστοσελίδα www.food-force.com.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το βιντεοπαιχνίδι έχει λάβει την έγκριση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και θα μπει την επόμενη χρονιά και στις ελληνικές σχολικές αίθουσες.

Η ψηφιακή διάσταση του Νέου Σχολείου

Το Ψηφιακό σχολείο είναι βασικός πυλώνας του Νέου Σχολείου. H χρήση των νέων τεχνολογιών γίνεται ο καταλύτης για την αλλαγή:

Όλη η γνώση με ένα «κλικ»!

α) του περιεχομένου των Προγραμμάτων Σπουδών και της σχολικής γνώσης

β) της διδασκαλίας και της μάθησης

γ) της σχέσης εκπαιδευτικών και μαθητών

δ) της σχέσης γονιών και σχολείου

Η βασική πρόκληση που καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα το Ψηφιακό Σχολείο είναι η ουσιαστική ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία όλων των μαθημάτων αλλά και στη σχολική ζωή ευρύτερα.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα:

• 35% των εκπαιδευτικών δηλώνουν ότι έχουν χρησιμοποιήσει τις ΤΠΕ για τα μαθήματά τους (μέσος όρος στην Ε.Ε. 74%).

• 31% των εκπαιδευτικών δηλώνουν ότι δεν έχουν καμία ή σχεδόν καμία εμπειρία στη χρήση των ΤΠΕ (μέσος όρος στην Ε.Ε. 7%).

• 40% των σχολείων έχουν δική τους ιστοσελίδα (εκτιμάται ότι μόλις το 10-15% είναι ενεργές).

• 1, 4% μόλις των εκπαιδευτικών της Α/θμιας και το 3, 7% της Β/θμιας έχουν ενεργή ιστοσελίδα στο ΠΣΔ.

Το ψηφιακό σχολείο αποτελεί λοιπόν μια ολιστική προσέγγιση για την ανάπτυξη όλων των παραμέτρων που η διοεθνής εμπειρία αναδεικνύει ως κρίσιμες για την επιτυχή εισαγωγή των ΤΠΕ στο σχολείο προς όφελος του μαθητή.

Οι 5 βασικοί άξονες του ψηφιακού σχολείου

Το ψηφιακό σχολείο υλοποιείται με σειρά δράσεων που οργανώνονται σε πέντε βασικούς άξονες:

1. Ενίσχυση των υποδομών δικτύου και του ηλεκτρονικού εξοπλισμού των σχολείων με στόχο την δημιουργία της ψηφιακής τάξης. Η ψηφιακή τάξη έχει γρήγορη σύνδεση με το διαδίκτυο, είναι εξοπλισμένη με διαδραστικά συστήματα διδασκαλίας (π.χ. διαδραστικοί πίνακες), ενώ ο εκπαιδευτικός και οι μαθητές αλληλεπιδρούν με δυναμικό τρόπο με τη χρήση όλων των σύγχρονων εργαλείων των ΤΠΕ.

2. Πλούσιο, διαδραστικό και αντιστοιχημένο με τα προγράμματα σπουδών ψηφιακό εκπαιδευτικό περιεχόμενο (e-books) για όλες τις τάξεις και τα μαθήματα.

3. Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην εκπαιδευτική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών.

4. Ολοκληρωμένο σύστημα ηλεκτρονικής διοίκησης της εκπαίδευσης και διαχείρισης εκπαιδευτικών δεδομένων.

5. Οριζόντιες υποστηρικτικές δράσεις.

Αναλυτικότερα, για καθένα από τους παραπάνω άξονες έχουν δρομολογηθεί και υλοποιούνται με ταχύτατους ρυθμούς οι ακόλουθες δράσεις:

1. Ψηφιακή τάξη (δίκτυα και εξοπλισμοί)

Τα σχολεία προμηθεύονται:

• Συστήματα διαδραστικής διδασκαλίας (διαδραστικοί πίνακες, data-projectors) αρχικά στη Β’ Γυμνασίου (1.250 σχολεία που υπέβαλλαν σχετικό αίτημα τους προηγούμενους μήνες) και στη συνέχεια σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου (Α’, Β’, Γ’) και την Στ’ Δημοτικού σε 1.190 Γυμνάσια (60% του συνόλου) και 5.200 Δημοτικά (85% του συνόλου).

• Φορητό εργαστήριο Η/Υ (15 Η/Υ, 1 Wifi, 30USB memory sticks, Ερμάριο τροχήλατο) για τα 800 ολοήμερα δημοτικά και όλα τα Γυμνάσια.

• 1 Η/Υ (σε 400 σχολεία σε απομακρυσμένες περιοχές).

Παράλληλα 1300 σχολεία σε 57 Δήμους αποκτούν ευρυζωνική σύνδεση μέσω Μητροπολιτικών Αστικών Δικτύων (ΜΑΝ) οπτικών ινών.

2. Ψηφιακό εκπαιδευτικό περιεχόμενο (e-books)

• Δημιουργείται δημόσια διαθέσιμη ψηφιακή πλατφόρμα ανοικτού λογισμικού, με δυνατότητες ενεργού εμπλοκής των χρηστών με εργαλεία Web 2.0 στην οποία θα είναι ενσωματωμένα:

• Όλα τα βιβλία σε ψηφιακή μορφή και εμπλουτισμένα με πρόσθετο διαδραστικό υλικό (animations, videos, υπερσυνδέσμους, κλπ).

• Ψηφιακή υποστηρικτική διδασκαλία (βιντεοσκοπημένες πρότυπες διδασκαλίες) για τα βασικά μαθήματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων.

• Σχέδια μαθημάτων για κάθε ενότητα όπου εντάσσονται οι νέες τεχνολογίες στη διδασκαλία.

• Πρόσθετο ψηφιακό υλικό όπως φωτογραφίες, βίντεο, ψηφιακά εκπαιδευτικά παιχνίδια αντιστοιχισμένο ανά ενότητα μαθημάτων από ψηφιακά αρχεία (ΕΡΤ, ΓΑΚ, Βιβλιοθήκες, Μουσεία, κλπ).

• Δυνατότητες τοπικής εκπαιδευτικής διαχείρισης της κάθε τάξης (ανταλλαγή εργασιών μεταξύ μαθητών-εκπαιδευτικών, ανακοινώσεις, διαγωνίσματα, βαθμολογίες, απουσίες, κλπ).

Με βάση αυτήν την πλατφόρμα δίνεται πρόσβαση από το σπίτι, στο μεν μαθητή για περαιτέρω εμπέδωση της ύλης και εξάσκηση με τον ιδιαίτερο δικό του ρυθμό, στο δε γονιό για να ενημερώνεται για όλη την πρόοδο και τη σχολική πορεία του παιδιού του. Παράλληλα ο εκπαιδευτικός αποκτά ένα δυναμικό εργαλείο που αναβαθμίζει σημαντικά την καθημερινή του διδασκαλία.

3. Επιμόρφωση εκπαιδευτικών

Στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής για την επιμόρφωση εκπαιδευτικών:

• Είναι σε εξέλιξη η διαδικασία για την επιμόρφωση 103.000 εκπαιδευτικών (57.2% του συνόλου) στην διδακτική αξιοποίηση των εργαλείων ΤΠΕ στα μαθήματα ειδικότητας τους και στη χρήση διαδραστικών πινάκων και της ψηφιακής εκπαιδευτικής πλατφόρμας.

• Δημιουργείται ειδική e-πλατφόρμα για από απόσταση επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

Ηλεκτρονική διοίκηση της εκπαίδευσης

• Αντικαθίστανται τα διαφορετικά σημερινά βασικά συστήματα καταγραφής δεδομένων του εκπαιδευτικού συστήματος (e-survey, e-school, e-data center, ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα διορισμών και προσλήψεων) με ένα ενιαίο διαλειτουργικό σύστημα, στο οποίο θα μπορεί να έχει πρόσβαση ο καθένας ανάλογα με το επίπεδο της λειτουργίας του (π.χ. ο γονιός του παιδιού του, ο εκπαιδευτικός της τάξης του, ο σχολικός σύμβουλος των σχολείων που εποπτεύει, κ.ο.κ).

• Αναπτύσεται ιστοσελίδα σε κάθε σχολείο και αποκεντρωμένη Υπηρεσία του Υπουργείου προκειμένου να αναρτώνται οι αποφάσεις και τα πεπραγμένα τους, στην κατεύθυνση της διαφάνειας και της κοινωνικής λογοδοσίας.

• Όλα τα σχολεία της χώρας αποκτούν την ηλεκτρονική τους καρτέλα στην οποία θα αναγράφονται πλήρως όλα τα στοιχεία τους (μαθητές, προσωπικό, εξοπλισμός, κλπ).

4. Οριζόντιες υποστηρικτικές δράσεις

• Αναπτύσσεται σύστημα υποστήριξης των σχολείων (helpdesk) σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο.

• Προωθείται η αριστεία και η καινοτομία στη χρήση των ΤΠΕ από την εκπαιδευτική κοινότητα (βραβεία, διαγωνισμοί, κλπ).

• Διεξάγονται μικρές έρευνες ανίχνευσης των τεχνικών και παιδαγωγικών προϋποθέσεων για την καλή ένταξη των ΤΠΕ στο σχολείο καθώς και αξιολόγησης πειραματικών και καινοτομικών δράσεων.

• Πιστοποιούνται οι γνώσεις στις ΤΠΕ όλων των μαθητών στη Γ’ Γυμνασίου.

• Αναλαμβάνεται δράση με στόχο την ενημέρωση γονέων, μαθητών, και εκπαιδευτικών για την ασφαλή χρήση του διαδικτύου (safer internet).

• Η εκπαιδευτική τηλεόραση μετατρέπεται σε multimedia πλατφόρμα συνδεδεμένη με τα σημαντικότερα sites κοινωνικής δικτύωσης που προσφέρει στην εκπαιδευτική κοινότητα το περιβάλλον για να σχεδιάσουν και να πραγματοποιήσουν τα δικά τους projects: video, online games, social networking services, blogs, twitter, wiki-based projects.

4o Πανελλήνιο Συνέδριο Καθηγητών Πληροφορικής:«Η Πληροφορική στην Εκπαίδευση - Το Ψηφιακό Σχολείο»

4o Πανελλήνιο Συνέδριο Καθηγητών Πληροφορικής

«Η Πληροφορική στην Εκπαίδευση - Το Ψηφιακό Σχολείο»
Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων(Αρ. Πρωτ. 159781/Γ2/23-12-09)
Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις Σέρρες στο Ξενοδοχείο Ελπίδα Resort alekoskapaniaris.blogspot.com

Το σχολείο σκοτώνει την δημιουργικότητα

Ο Σερ Κεν Ρόμπινσον κάνει μια διασκεδαστική και έντονα συγκινητική πρόταση για τη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που να γαλουχεί (αντί να υπονομεύει) τη δημιουργικότητα. Αξίζει τον κόπο να δείτε το video αυτό και να προβληματιστείτε (επιλέξτε ελληνικούς υπότιτλους).

http://dotsub.com/view/8faa77e7-6d84-4ed6-881a-42bf4280929f

Σχολική βία και εκπαιδευτικά αδιέξοδα

Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ Καθηγήτριας Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Τον τελευταίο καιρό αρκετά δημοσιεύματα αλλά και τηλεοπτικές εκπομπές καταπιάνονται με το παλιό αλλά πάντα επίκαιρο θέμα της σχολικής βίας.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΚΚΕ (βλ. «Ελευθεροτυπία», 26/4/2011), 63% των μαθητών του Δημοτικού, 51% του Γυμνασίου και 36% του Λυκείου δηλώνουν ότι έχουν υποστεί κάποια μορφή βίας (κυρίως λεκτική). Οι παραβατικές συμπεριφορές εντός σχολείου -είτε οφείλονται σε οικογενειακά είτε σε ατομικά προβλήματα, είτε στρέφονται εναντίον των άλλων είτε εναντίον του εαυτού- είναι μια κοινωνική μορφή έκφρασης που δηλώνει πως κάτι δεν πάει καλά. Εχουμε δε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η οικονομική κρίση θα εντείνει το πρόβλημα, ενώ η δημιουργία τεράστιων σχολικών μονάδων θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τη διαχείρισή του. Αυτή τη διαχείριση εναποθέτουν γονείς και πολιτεία στον εκπαιδευτικό.

Υπάρχει όμως μια απόλυτη σιωπή σχετικά με τις πραγματικές συνθήκες της καθημερινής εργασίας του εκπαιδευτικού, το στρες που πλήττει το επάγγελμα, την ουσιαστική και συμβολική απαξίωση του ρόλου του.

Πώς, αλήθεια, ο εκπαιδευτικός να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα αδιέξοδα του σχολικού θεσμού και ιδιαίτερα την πολυπλοκότητα της σχολικής βίας, όταν ο ίδιος νιώθει οικονομικά περιθωριοποιημένος και κοινωνικά απαξιωμένος; Πώς, εκτός από το διδακτικό του έργο, να διαμορφώνει ολοκληρωμένους ανθρώπους, όταν οι κανόνες και η κυρίαρχη ιδεολογία της ελεύθερης αγοράς πριμοδοτούν τον ευέλικτο, κατακερματισμένο και απασχολήσιμο άνθρωπο της νέας εποχής; Ευελπιστεί κανείς ότι οι χρόνιες πληγές του ελληνικού σχολείου, η φτώχεια και η μιζέρια, το αίσθημα του κενού και του μάταιου, η αναρμοδιότητα και η αδυναμία διαχείρισης των εντάσεων, η έλλειψη νοήματος, μπορεί να θεραπευτούν σε εποχές συνολικής απορύθμισης της κοινωνίας, ρήξης του κοινωνικού ιστού και αποδόμησης των συλλογικών αναπαραστάσεων για τον ρόλο του σχολείου ως ύψιστου δημόσιου αγαθού;

Ο σχολικός θεσμός και οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτόν βρίσκονται σήμερα παγιδευμένοι σε πολλαπλές κοινωνικές αντιφάσεις: μετάδοση ανθρωπιστικών αρχών και προσαρμογή στην αγριότητα της οικονομικής αγοράς, ισότητα όλων και επιλεκτική προαγωγή των άριστων, έξαρση ρατσιστικών αντιλήψεων και ένταξη των παιδιών των μεταναστών, άσκηση αυστηρής εξουσίας και συναινετικός διάλογος κ.λπ. Ισως γι' αυτό οι εκπαιδευτικοί δηλώνουν αδυναμία να αντιμετωπίσουν φαινόμενα σχολικής βίας. Δεν έχουν ούτε τα πραγματικά ούτε τα συμβολικά ερείσματα για να το πράξουν.

Μπροστά σε αυτά τα ουσιαστικά αδιέξοδα, τα οποία δεν επιδέχονται μαγικές λύσεις αλλά απαιτούν μακροχρόνιες και καλά σχεδιασμένες παρεμβάσεις, εμφανίζονται κάποιες ιδέες για αστυνομικού τύπου μέτρα ελέγχου και επιτήρησης στα σχολεία (σεκιούριτι, χρήση καμερών).

Τέτοιου τύπου λύσεις, όμως, εκτός του ότι δεν απαντούν στην κρίση αξιών και την απουσία νοήματος στο σχολείο, μπορεί να προκαλέσουν τη γενικευμένη οργή της ελληνικής νεολαίας η οποία έχει πικρές αναμνήσεις από την ωμή αστυνομική βία (δολοφονία Γρηγορόπουλου). Η νεολαία κουβαλάει τρομερά αδιέξοδα, τα οποία δεν μπορεί αιωνίως να βιώνει ως προσωπικά προβλήματα. Τότε είναι που, αναζητώντας συλλογική έκφραση, μπορεί να στρέφεται σε αγριότερες και μαζικότερες μορφές βίας εναντίον του ίδιου του σχολικού θεσμού (φθορές, βανδαλισμοί κ.λπ.).

Οι νέοι δεν χρειάζονται εκφοβιστικά μέτρα, αλλά αξίες που να προκύπτουν από την πραγματική σχολική ζωή, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο σε εποχή βίαιης ρήξης των κοινωνικών δεσμών. Απαιτείται επομένως μακροχρόνιος και συντονισμένος σχεδιασμός που να αφορά τους μαθητές αλλά και τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς. Οι τελευταίοι χρειάζονται ισχυρά υποστηρικτικά δίκτυα και ιδιαίτερη επιμόρφωση στην πρόληψη φαινομένων βίας στο σχολείο. Πάνω από όλα όμως χρειάζονται κοινωνική αναγνώριση, υπερηφάνεια και συλλογικότητα, στοιχεία απαραίτητα για να διαμορφωθεί μια νέα κοινωνική δυναμική για το καλό όλων: των μαθητών, των εκπαιδευτικών και του ίδιου του σχολείου.alfavita

Ψηφιακό σχολείο - έμφαση στην διδασκαλία της Πληροφορικής!

Εκ βάθρων αλλαγές στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών (τρόπος προσλήψεων, αποσπάσεις, μεταθέσεις, νέος τρόπος επιλογής στελεχών εκπαίδευσης κ.ά.) ανακοινώνει τις επόμενες μέρες- πιθανώς αύριο- στο Υπουργικό Συμβούλιο η υπουργός Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου.

Η βάση για τις επικείμενες αλλαγές που θα φέρουν το σχολείο της νέας εποχής, είναι η ενοποίηση των νέων αναλυτικών προγραμμάτων από τάξη σε τάξη ώστε να εκλείψουν οι σημερινές επικαλύψεις και τα βαρετά βιβλία, οι μεγάλες περικοπές της εξεταστέας ύλης σε Δημοτικό- Γυμνάσιο- Λύκειο και η έναρξη αξιολόγησης. Επίσης προγραμματίζονται γιγαντιαίο πρόγραμμα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών, ψηφιακές υποδομές στα σχολεία, έμφαση στη διδασκαλία ξένων γλωσσών και πληροφορικής και νέα πιλοτικά Ολοήμερα Νηπιαγωγεία και Δημοτικά από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Σύμφωνα με πληροφορίες των «ΝΕΩΝ», για τη σύνταξη των νέων αναλυτικών προγραμμάτων το υπουργείο Παιδείας ζήτησε τη συνδρομή διεθνούς επιτροπής εμπειρογνωμόνων, με στόχο τη «διάσωση» των μαθητών από τα ανιαρά βιβλία, τη μείωση της διδακτέας ύλης και την αλλαγή της διδακτικής προσέγγισης, ώστε να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στη συνεργατική μάθηση. Έτσι, τις τελευταίες ημέρες 5 πανεπιστημιακοί διεθνούς φήμης εξέτασαν τη σημερινή κατάσταση και διαμόρφωσαν προτάσεις για τα αναλυτικά προγράμματα (τα πρώτα από τα οποία υπολογίζεται να είναι έτοιμα το 2011).

Ειδικοί σε σχεδιασμό σπουδών
Πρόκειται για τους καθηγητές κ.κ. Μary Κalantzis, ειδική σε θέματα σχεδιασμού προγραμμάτων σπουδών και αξιολόγησης από το Πανεπιστήμιο της πολιτείας Ιλινόις των ΗΠΑ, William Cope, ειδικό σε θέματα νέων τεχνολογικών εφαρμογών στην εκπαίδευση και προγραμμάτων σπουδών στο ίδιο πανεπιστήμιο, Ιrmeli Ηalinen, εκπρόσωπο του φινλανδικού υπουργείου Παιδείας, Κay Livingston, καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Γλασκώβης (Σκωτία) και Γιώργο Τσιάκαλο, καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, προέδρου του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης και υπεύθυνου σύνταξης των νέων προγραμμάτων σπουδών της Κύπρου.

Κατά τις πληροφορίες, οι εμπειρογνώμονες πρότειναν να γραφτούν τα νέα αναλυτικά προγράμματα με ενιαίο τρόπο από μια διευρυμένη συγγραφική ομάδα για κάθε μάθημα και τάξη από το Δημοτικό ώς το Λύκειο, ώστε να εκλείψουν οι σημερινές επικαλύψεις από τάξη σε τάξη και να προκύψει η αναγκαία συνοχή στη διδακτέα ύλη. Επεσήμαναν ακόμα την ανάγκη ελάφρυνσης της διδακτέας ύλης ιδιαίτερα των φυσικών επιστημών (Μαθηματικά, Χημεία, Φυσική, Βιολογία) με στόχο «λιγότερη πληροφορία- περισσότερη ουσία», καθώς ο σημερινός όγκος της διδακτέας ύλης κρίνεται ως υπερβολικός. Επίσης τα νέα αναλυτικά προγράμματα δεν θα είναι πλέον ανελαστικά, αλλά «εθνικά» κατά το μεγαλύτερο μέρος και περιφερειακά κατά το υπόλοιπο, που υπολογίζεται 15%. Αξιολόγηση σχολείων- εκπαιδευτικών
Η υπουργός Παιδείας, κατά τις ίδιες πληροφορίες, θα ανακοινώσει και την έναρξη της αξιολόγησης των σχολείων και των εκπαιδευτικών, με τη μέθοδο της θέσπισης συγκεκριμένων στόχων που θα πρέπει να πιάνουν τα σχολεία, ανάλογα με τη βαθμίδα εκπαίδευσης. Στα πρότυπα των γνωστών μετρήσεων ΡΙSΑ- στις οποίες τα τελευταία χρόνια πατώνουν οι Έλληνες μαθητές...- ο αυριανός μαθητής θα καλείται να επιτύχει συγκεκριμένους μαθησιακούς στόχους (σε ανάγνωση-κατανόηση-έκφραση, μαθηματικά, φυσικές επιστήμες, πληροφορική) ανάλογα με την τάξη του και κάθε σχολείο θα πρέπει να τους επιτυγχάνει. http://www.alfavita.gr/typos/t3_3_10_1057.php